Beste Lezer,
Deze keer geen lange beschouwingen over inflatie maar een hele korte Stand van de Markt geinspireerd op een artikel van Peter Atwater in de Financial Times van vandaag.
(voor wie graag ook het artikel zelf leest, hierbij een pdf kopie).
In dat artikel sluit Atwater zich aan bij de stelling dat de “waarde-aandelen” dit jaar verder gaan stijgen. Maar de reden waarom hij dat denkt is wel origineel.
De klassieke uitleg van diegenen die deze rotatie van groei-aandelen naar waarde-aandelen argumenteren, ook wel “The Great Rotation”, is dat de periode van ultra-lage rentevoeten op zijn einde loopt. Terwijl, zoals u weet, groei-aandelen hun waanzinnig hoge waarderingen precies te danken hebben aan die ultra-lage rentevoeten want daardoor worden winsten die nog ver in de toekomst liggen verdisconteerd aan een lage kapitalisatie-voet.
Zo een lage kapitalisatie-voet zorgt er niet alleen voor dat die toekomstige winsten reeds nu, vandaag, een hoge waardering krijgen, maar zorgt er ook voor, omgekeerd, dat de minste, zelfs zeer kleine, stijging van die rente-voet, of zelfs nog maar de “verwachting” van zo een rentestijging, onmiddellijk zwaar inhakt op die waardering. En wel op een disproportionele manier. De waardering van het groei-aandeel gaat op zo een moment veel harder naar beneden dan dat de rente is gestegen. Dat kan je wiskundig aantonen, maar dat gaan we voor een keer eens niet doen…. 😊
Noteer gewoon dat de minste rente-stijging, of zelfs nog maar een eerste hint over een mogelijke rentestijging, nefast is voor groei-aandelen. Dat haalt de groei uit de groei so to speak.
Het gevolg van elke vorm van afnemend enthousiasme voor groei-aandelen, die overwegend US zijn, is toenemend enthousiasme voor waarde-aandelen, inclusief vele Europese aandelen.
Dat is de klassieke stelling.
Peter Atwater heeft daar echter een veel originelere verklaring voor.
Volgens hem kan het verschil tussen een groei-aandelen-markt en een waarde-aandelen-markt ook worden uitgedrukt in het “echtheids-gehalte” van de dingen waarin de modale investeerder investeert.
In een waarde-periode investeert men in échte dingen. In een groei-periode in abstracte dingen.
Met abstracte dingen bedoelt hij dingen die, in psychologische termen, “verder van ons verwijderd zijn”, ofwel in de tijd, ofwel in plaats, ofwel in bekendheid, ofwel all of the above. Met andere woorden, dingen in de toekomst, dingen in het heelal, dingen die onzeker en onbekend zijn, of al dit tesamen.
In een waarde-periode, en nog veel meer in een crisis-periode, investeert men in het omgekeerde. Namelijk in dingen die “nabij” zijn, met winsten vandaag (niet misschien ooit in de toekomst), en in dingen die bekend zijn, met gekende cash-flows en gekende producten. Men wil zekerheid. Men wil dingen die écht zijn. Tangibles. For real.
Maar in een groei-periode investeert men in de “toekomst”. De droom. De mogelijkheid. De hypothese.
Zoals crypto’s, of NFT’s van verveelde apen, of Web3 en de metaverse. Of ruimtereizen.
Dat hier enkel een kans bestaat dat het doorbreekt, zonder zekerheid, is geen probleem. Integendeel. Men investeert zelfs in spacs, u weel wel, lege beursvennootschappen die eerst geld ophalen en dan pas in iets investeren. Dat is niet gewoon een verhaal van een kans dat de investering doorbreekt. Ge weet zelfs nog niet wat de investering is ! Dat is dus een kans op een kans dat iets, wat het ook is, doorbreekt. Onzekerheid ten top gedreven.
Maar dat is OK in een groei-aandelen-periode. Hoe hoger die “hypotheticality”, hoe hoger de beurskoers.
Peter Atwater’s stelling is dat deze periode nu al aan het afnemen is. De Spacs-manie is zo goed als voorbij. De Robinhood-“investeerders” zijn passé, crypto-currencies zijn teruggevallen van hun hoogtepunt.
Peak abstraction dus.
De top is bereikt en de markt is aan het terug-roteren naar echte, minder abstracte, investeringen. En dat kan ineens heel snel gaan omdat dat invariably ook gepaard gaat met een “ontwaken”.
Dat ontwaken gebeurt omdat men, nu pas, een aantal van die abstracte, maar alles-belovende, investeringen met meer aandacht bekijkt en ontdekt dat er veel “heisse Luft” in het systeem zat. Zoals de elektrische vrachtwagens van Nikola, die in een demo-filmpje alleen maar vooruit gingen omdat ze in werkelijkheid van een lichte helling naar beneden rolden, en het filmpje “gedraaid” was.
En dat ontwaken accelereert de rotatie.
Wat gisteren nog wild populair valt morgen als een baksteen.
Zo ging het in de dotcom crisis en de post 2008 periode : rotatie – ontwaken – versnelde rotatie.
En zo zal het ook nu gaan.
Na jaren van honger naar abstracte investeringsthema’s, fantastische beloftes, nieuwe toekomsten en “Moon Shots”, gaat de markt terug-roteren naar substantie. Naar de échte dingen. Real stuff.
Time to get real.
Aldus Peter Atwater.
***
That’s the news
Steady as she goes. 😊
cheers !
Arne
